Program ,,Za krokiem - krok, obrót i w bok"

Program ,, Za krokiem – krok, obrót i w bok” przeznaczony jest dla uczniów klas V-VIII Szkoły Podstawowej. Jego głównym celem jest rozwój i kształtowanie sprawności ruchowej, usprawnianie motoryczności, co w efekcie powinno dać im możliwość przeżycia przyjemności i radości ze wspólnej zabawy. Ruch z muzyką wprowadza element odprężenia, wyzwolenia z napięć. Ponadto ruch jest takim środkiem ekspresji, który daje możliwość wyrażania siebie, swojej osobowości, nastroju i emocji.

Taniec zaliczany jest do jednej z najstarszych form sztuki i kulturowej działalności człowieka. Zawsze był i jest nadal jednym ze sposobów przeżywania i przekazywania emocji, formą fizycznego i duchowego odreagowania oraz okazją do zabawy i terapii. Terapia tańcem, rozpatrując korzyści płynące dla ciała, pomaga osobom z niepełnosprawnością w poprawie zdolności ruchu i sprawności ogólnej (zręczności, wytrzymałości) - poprzez uwolnienie napięć mięśniowych. W trakcie wykonywania ruchu pracują wszystkie mięśnie – stają się one bardziej elastyczne, wzmacniają się. Pogłębia się oddech, organizm pobiera coraz więcej tlenu i następuje szybsze jego oczyszczanie się. Ruch taneczny poprawia również koncentrację uwagi, podnosi odporność na zmęczenie, obniża napięcie psychofizyczne, pomaga w rozładowaniu nadmiaru energii i agresji gromadzących się w ciele.

Ważnym elementem podczas prowadzenia terapii tańcem z osobami z niepełnosprawnością jest stworzenie przyjaznej, pełnej zaufania i akceptacji atmosfery, co sprzyja ich dobremu samopoczuciu, a tym samym wpływa na efekt terapii.

Taniec to także sposób na otwarcie się na drugiego człowieka – pomaga w budowaniu relacji z innymi uczestnikami, nawiązywaniu z nimi kontaktu. Poprzez terapię tańcem osoby z niepełnosprawnością nabywają umiejętności wyrażania swoich wewnętrznych stanów, emocji, uczuć, ale też rozumienia stanów i uczuć innych osób. Taniec - prowadzony poprzez odpowiednio dobraną muzykę - pozytywnie wpływa na ich psychikę, wyzwala prawdziwą, szczerą radość, energię, spontaniczność, otwartość.

Dzięki pracy zespołowej rozwijają się indywidualne zdolności każdego dziecka. Zajęcia tego rodzaju pozwalają ujawnić inicjatywę, aktywność i samodzielność uczniów. W terapii tańcem nie jest ważna technika wykonywanego ruchu, kroki taneczne ani figury, liczy się sam ruch. W ten sposób tworzy się własny taniec, swój indywidualny styl. Każdy z uczestników jest odrębną, niepowtarzalną osobowością i takie jest jego prawo. Najważniejsze jest, aby umiał wyrazić siebie, pokazać swoje uczucia, a w kontakcie z drugą osobą - otworzyć się, dostroić do tej osoby – odpowiedzieć na jej ruch, nawiązać kontakt i porozumienie, opowiedzieć komuś „siebie” i słuchać tej osoby, czyniąc to wszystko ruchem własnego ciała - bez zbędnych słów.